Dia 12

Uitspraak van de dag: 'er kan altijd nog iemand bij op het busje'

Doel van de dag: niet de hele pot pudding leeg eten

Wat een ochtend. Ik wou graag op tijd vertrekken om vroeg op de universiteit te zijn want veel werk vandaag, maar daar denkt 1 van de 3 honden hier anders over. Wanneer ik het huis binnenstap gluipt er eentje met me mee naar binnen. Ik, een niet al te grote fan van honden, probeer hem met gebaren terug naar buiten te krijgen, maar daar heeft de hond precies geen goesting in. Na heel wat achter de hond aan te lopen, beslis ik Katrine in te schakelen. Ze doet nog maar de deur open of de hond gaat al naar haar toe en 3 seconden later is hij buiten... Ik eet snel en vertrek om 8u28 naar de universiteit, aiaiaiai op 2 min sta ik daar zeker niet. Geen flauw idee waarom, maar de busjes zitten vandaag stamp stampvol. Ik krijg echter geen commentaar op mijn te laat komen (had ik uiteindelijk ook wel niet verwacht), fieuw. Sdenka, de professor die me daar begeleidt heeft express al haar klassen vandaag afgezegd zodat ze me de hele dag kan helpen. We krijgen weer wat nieuwe stalen binnen waardoor we uiteindelijk neerkomen op 19 stalen in totaal. Hele ochtend werken we aan het meten van de hardheid en alkaliniteit va' de stalen. Tegen de middag terug naar huis om daar soepje te eten, gevolgd door pasta, frietjes en vlees met een fresco gemaakt uit tamarinde. Als dessert is er puddinggg, mmmm. Kheb zelfs nooit laten vallen dat ik daar verzot op ben, maar dik feestmaal voor mij dus. Tegen de middag keer ik op tijd terug naar de universiteit. Blijkt nu dat ons Sdenka te laat is, zo we staa' weer quitte. We doen verder waar we deze voormiddag gestopt waren. Tegen 16u komt een laatstejaarsstudente Carmen me helpen en werkt de professor wat verder voor haar eigen werk. Ze moet vroeger weg dus geeft me de sleutels van het labo om af te sluiten samen met Carmen. Uiteindelijk eindigen we de dag met nog enkel 10 samples op alkaliniteit te meten. De rest is gemeten op pH, conductiviteit, turbiditeit en hardheid. Carmen heeft nog les die avond dus neem ik afscheid van haar wanneer ik een busje neem. De 104 passeert, en ik denk die gaat ook wel naar Avenida España. Tot het busje plots rechts afslaat op het rondpunt ipv rechtdoor. Toch maar snel afgestapt en te koppig om een nieuw busje voor zo'n kleine afstand te nemen wandel ik verder naar Avenida España. Daar neem ik m'n laatste busje van de dag. Zelfs die loopt wat stroef met de deur die ik niet dicht krijg enzo maar bon. Blij thuis (moe) aangekomen. Weinig energie om nog veel te doen ga ik in bed. De werkmannen denken er precies anders over want die werken door tot kot in de nacht met hun radio er nog eens bij, tot zelfs het moment waarop ik dit schrijf. Moeten jullie niet ook slapen? Morgen terug een drukke werkdag.

Hasta mañana!

Loren out